obróbka cieplna
Encyklopedia PWN
jedno- lub wielokolorowe miejscowe zabarwianie płaskich wyrobów włókienniczych, np. tkanin, dzianin, niekiedy przędz lub luźnych włókien, w sposób pozwalający na wytworzenie określonego wzoru;
elektrografit
węgiel, któremu nadano przez obróbkę cieplną w piecu elektr. strukturę grafitu.
[gr.],
metaloznawca i metalurg;
operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
oddział zakładu metalurg., w którym przeprowadza się obróbkę cieplną lub cieplno-chem. (np. hartowanie, odpuszczanie, ulepszanie cieplne).
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
